A miña experiencia como nai, traballadora autónoma e galega. Defendo a lactancia materna a demanda e a crianza con apego e respecto mutuo.

martes, 7 de mayo de 2013

15 cousas que cambian na túa vida cando nace o teu bebé....

1. Descobres no teu interior unha forza que che agarra de sorpresa e até che asusta pola súa intensidade. Séntesche como unha leoa, preparada para defender ao teu "cachorro" con uñas e dentes.

2. Dáste conta que podes ir máis aló do teu límite e do límite do teu límite e do límite do límite do teu límite... E isto faiche sentir infinitamente exhausta e fatigada, pero á vez infinitamente capaz (que verdade tan verdadeira!).

3. Sentes crecer dentro de ti un amor tan forte, poderoso e profundo, que ás veces até che espanta e confunde. "Poderei querer a outro ser como a esta criaturiña?", pregúntaste. Xa verás que si (e esa será a túa gran sorpresa cando naza o teu próximo fillo).

4. Empezas a entender, respectar e admirar aos teus pais como nunca antes na vida "non é posible que a miña mamá fixese todo isto", pensas, "con catro fillos, tan jovencita e sen cueiros desechables!" e crece genuinamente a túa comprensión e gratitude cara a eles.

5. Por primeira vez entendes que "sacrificio" non significa sufrimento senón: "sacro" + "oficio", ou sexa, "traballo sacro". Comprendes a enorme importancia do lugar que ocupas no mundo como nai, e o gran valor do teu traballo.

6. Aumenta a túa compaixón por todos os nenos. Aos poucos te vas facendo nai non só dos teus fillos, senón de todos os demais nenos do mundo. Non soportas ver sufrir a un neno nas noticias, nin nunha película de televisión, nin na rúa. E entre os cambios máis cotiáns...

7. Na túa casa, a túa vida, o teu traballo... reina unha nova orde, ou máis ben, desorde. Aceptalo é clave para a túa felicidade e paz interior, ou sexa que dáche por vencida e gózao.

8. Descobres o pracer e o valor dos momentos de silencio, dunha ducha quente ao final do día, unha taciña de té cunha amiga, unha película en casa coa túa parella, unha noite de soño profundo... e gozas a fondo cada un deses instantes.

9. Borras do teu dicionario a palabra "noxo". Cando ao teu fillo cáeselle o chupón no piso, recóllelo tranquilamente e o "limpas" con naturalidade na túa propia boca antes de volverllo a dar.

10. Aprendes a dominar a arte da improvisación. Compós incribles melodías, transformas os teus dedos en marionetas, e inventas fantásticas e absurdas historias para manter entretido ao teu bebé (sobre todo cando está canso, aburrido ou enfermiño).

11. A túa cinturiña (e todo o que queda ao norte e ao sur dela)/dela) definitivamente non é a mesma de antes, pero sorpréndeste ao darte conta de que estás moito máis interesada no embigo do teu bebé que no teu propio.

12. As horas deixan de ter 60 minutos e os días deixan de ter 24 horas. O tempo agora parece transcorrer a un novo ritmo (debido seguramente a algunha arte de maxia do bebé) e por ese estraño cambio chegas atrasada a case todas as túas citas.

13. Os momentos a soas coa túa parella son escasos e breves, pero os dous aprenden a gozalos e aproveitalos, aínda que un certo bebe chorando estea a piques de interrompelos.

14. Como un malabarista que vai agregando máis e máis obxectos ao seu acto, aprendes a facer dous, tres, catro, cinco... cousas á vez, e sen que se che caia ningunha pelota!

15. Comprobas que nada, nin sequera as matemáticas, é unha ciencia certa. Á fin e ao cabo 1 + 1 = 3, e 3 non son demasiados, senón... unha familia.

E por fin, como esa leoa que defende aos seus cachorros, a medida que crecen vas "soltando a renda" e dásche conta que ser mamá non significa protexer eternamente ao teu neno dos perigos, problemas e conflitos da vida, senón permitir que vaia enfrontando os seus pequenos problemas, confiada en darlle as ferramentas necesarias para que aos poucos aprendan a atopar as súas propias solucións.

Fonte: Facebook Vía Láctea, asociación de nais

martes, 19 de marzo de 2013

Querémoste moito papi!!!!


Temos demasiado??





Temos demasiado? Os nosos nenos acumulan cousas e cousas?
Serían máis felices con menos? No caso da nosa nena, con 7 meses, xa nos encheu a casa de cousas e o trasteiro de outras tantas: capazo e cuco que xa non usa (porque non colle neles), minicuna (idem), tummy tub (idem)... e na casa trona, hamaca, zona de xogos, carro de paseo, roupa por toneladas, xoguetes de todo tipo e de toda estimulación,... Uffffffff dito así, creo que sí, que somos uns esaxerados!! O único que non cambia é o AMOR que sentimos polos nosos fillos, aínda que cada familia teña un xeito distinto de crialos.

jueves, 7 de marzo de 2013

Cicatrices da batalla de ser nai

O noso corpo é sabio, e ten memoria das batallas vividas e loitadas. O embarazo déixanos marcadas para sempre. Pegada na nosa pel e no noso corazón.

miércoles, 6 de marzo de 2013

Mulleres invisibles

Din que a certa idade as mulleres facémonos invisibles, que o noso protagonismo na escena da vida declina e que nos volvemos inexistentes para un mundo no que só cabe o ímpeto dos mozos.
Eu non sei se me volvín invisible para o mundo, é moi probable, pero nunca fun tan consciente da miña existencia como agora; nunca sentín tan protagonista da miña vida e nunca gocei tanto de cada momento da miña vida.
Descubrín que non son unha princesa de conto de fadas; descubrín ao ser humano que sinxelamente son, coas súas miserias e as súas grandezas.
Descubrín que podo permitirme o luxo de non ser perfecta, de estar chea de defectos, de ter debilidades, de equivocarme, de non responder as expectativas dos demais. E a pesar diso, quererme moito.
Cando me miro ao espello, xa non busco á que fun no pasado, senón que sorrío á que son agora. Alégrome do camiño andado e asumo as miñas contradicións.
Sinto que debo saudar á moza que fun, con agarimo, pero deixala ao carón, porque agora estórbame. O seu mundo de ilusións e fantasía xa non me interesa.
A vida é tan curta e o oficio de vivila é tan difícil, que cando un comeza a aprender, xa non hai tempo.
As realidades máis grandes e máis belas teralas canto menos as esperes.
Se queres gozar do mar, contémplao, abre as túas mans nas súas augas e todo o mar estará nelas. Porque se as pechas para retelo, quedarán baleiras.
Se queres gozar do vento, estende os teus brazos, abre as túas mans e todo o vento será teu, porque se tentas retelo, quedarás sen nada.
"Só así gozarás da vida, sabendo que a tes sen posuíla"

Anónimo
Fonte: Facebook Vía Láctea Asociación de Madres